Obecny dyrektor sportowy Śląska swoją karierę w gabinetach piłkarskich klubów zaczynał stosunkowo wcześnie, jak na tak odpowiedzialną rolę. Jego piłkarską karierę przekreśliła bowiem kontuzja, jeszcze gdy był graczem czeskiego Banika Ostrawa, w którym jak się później okazało, podjął pierwszą pracę jako działacz, a konkretnie szef skautingu. Początki działalności w szeroko pojętym biznesie piłkarskim związane były jednak z wyjazdem na Wyspy Brytyjskie.

ŚWIATŁY CZŁOWIEK

To właśnie w Anglii Balda przebywał jeszcze jako piłkarz na testach w Leicester City, a później nabył wszelkich kompetencji, potrzebnych do roli skauta, agenta i dyrektora sportowego. Kompletował kolejne oficjalne certyfikaty, a w kwietniu 2020 roku otrzymał prestiżowy UEFA Financial Management Training Certificate.

- On zaczął wcześnie działać, bo już krótko po ukończeniu 20. roku życia zahaczył się w Baniku Ostrawa jako skaut, a później dyrektor sportowy. Pracował też w międzynarodowej agencji World in Motion i w analitycznej firmie SkillCorner, która analizuje dane z ponad 60 lig piłkarskich. Pomagał też przy jakimś projekcie afrykańskim i mieszkał tam nawet przez kilka miesięcy. Nie patrzyłbym na niego jako na „czeskiego działacza”, ale bardziej „obywatela świata”. Zna dobrze kilka języków – czeski, słowacki, polski, rosyjski, niemiecki i angielski

- mówił nam dziennikarz „Przeglądu Sportowego”, Grzegorz Rudynek.

PIERWSZY ALARM

W obliczu tej wypowiedzi, Balda jawi się jako przykład nowoczesnego działacza, wyposażonego w narzędzia, które konieczne są do odnalezienia własnej tożsamości w cały czas nakręcającym się biznesie piłkarskim. Pierwsza lampka ostrzegawcza zapala się jednak przy Rakowie Częstochowa, w którym Czech pracował jako dyrektor sportowy, ale z funkcją tą pożegnał się w sierpniu 2016 roku po zaledwie pięciu miesiącach od zatrudnienia. Jaka mogła być tego przyczyna?

- Nie znam szczegółów. Oni się nie rozstali z Michałem Świerczewskim pokłóceni. Przeszedł wtedy z funkcji dyrektora sportowego na skauta na rynek słowacki i czeski. A później jak już odszedł z Rakowa, to właściciel klubu miał z nim kontakt jako ze skautem zadaniowym. Dzwoniono do niego z pytaniami o opinię na temat zawodników, czy coś może sprawdzić, itd. Nie wiem, dlaczego na funkcji dyrektora sportowego wytrzymał tylko kilka miesięcy

- kontynuował dziennikarz „Przeglądu Sportowego”.

ZŁOTY STRZAŁ

Warto pamiętać, że Raków wtedy był klubem drugoligowym, o którym nikt nie myślał w kontekście medali mistrzostw Polski ani późniejszego historycznego triumfu w rozgrywkach w sezonie 2022/23. Pod Jasną Górą udało się Baldzie przeprowadzić transfer, który dzisiaj przedstawiany jest jako jego flagowa transakcja (więcej o pozostałych transferach Czecha przeczytacie TUTAJ). Chodzi oczywiście o legendę Rakowa, która pod Jasną Górą rozegrała 171 meczów.

- Jego sztandarowym i autorskim pomysłem był Tomas Petrasek. On go znalazł jak był formalnie menedżerem sportowym w Baniku Ostrawa i Petrasek się wtedy nie nadawał do tej drużyny. Z kolei jak już był w Rakowie, to tam szukali wysokiego środkowego obrońcy do gry trójką z tyłu i wtedy sobie o nim przypomniał. Jeździł do Pragi namawiać Czecha na transfer do Częstochowy. Oni się zastanawiali, jeździli tam, ale w rzeczywistości to było tak, że zawodnik bardziej rozmyślał nad klubem niż odwrotnie. Trzeba pamiętać, że on był wtedy młodym graczem z perspektywami zawodowymi poza piłką, więc mu się nie uśmiechało jechać na trzeci poziom rozgrywkowy do naszego kraju. Balda go namawiał i mu się udało

- opowiadał Grzegorz Rudynek.

NIE TAKI ŚWIĘTY?

Wyłączając jednak z narracji Petraska, wychodzi na to, że był to jedyny taki transferowy złoty strzał, którym popisał się 32-latek. Udało nam się skontaktować z jednym z licencjonowanych polskich menedżerów piłkarskich, który prowadzi prężnie działającą agencję, a jego główny obszar działania to właśnie Czechy i Słowacja. Człowiek ten nie ma złudzeń, że Balda swoim brakiem kompetencji i osiągnięć, może być elementem destrukcyjnym dla Śląska Wrocław. Powołuje się on na zaufanego człowieka za naszą południowo-wschodnią granicą, który niegdyś był szefem skautingu w dużym czeskim klubie, a teraz zapytany o Baldę, jasno stwierdza, że człowiek ten ma fatalną reputację w swojej ojczyźnie.

Mogła na to wpłynąć chociażby sytuacja, o której opowiedział nam rozmówca, chcący pozostać anonimowy. Balda miał przypisać sobie transfer Milana Rundicia z Podbeskidzia Bielsko-Biała do Rakowa Częstochowa, pomimo, że w ogóle nie brał w nim udziału (jako skaut w Rakowie pracował do maja 2021r. a transfer miał miejsce w lipcu). Ponadto, jednemu ze słowackich wspólników naszego informatora złożona miała zostać nieoficjalna "propozycja", która całkowicie podkopała wątpliwy autorytet Baldy poza granicami Polski.

BANKRUCTWO I UCIECZKA

Cieniem na CV Davida Baldy kładzie się także przygoda w słowackiej FK Senicy, która zaliczyła upadek po tym, jak do sterów w klubie dobrał się właściciel z Wenezueli. Zostawił on za sobą miliony długów, a złudnej misji naprawczej podjął się jeden z rodzimych przedsiębiorców, działający w handlu zagranicznym. Zbawienia jednak nie było – Senica ostatni mecz w najwyższej lidze na Słowacji rozegrała 21 maja 2022 roku, po czym ogłosiła bankructwo i słuch o niej zaginął. Czy można dopatrywać się w tym ręki obecnego dyrektora sportowego Śląska?

- Nie można powiedzieć, że on rozłożył FK Senicę. Tam właściciel klub był niepoważnym człowiekiem. Balda robił co mógł i starał się ten klub prowadzić od strony sportowej, ale był ograniczony ze względu na właściciela. Klub miał ogromne problemy, bo najpierw byli ci ludzie z Ameryki Południowej, a później Oldrich Duda kupił ten twór i wcale się nie poprawiło. Balda funkcjonował w takich warunkach, ale w końcu odszedł kilka miesięcy przez kompletnym upadkiem organizacji. Tak jak mówią mi zaufani ludzie ze Słowacji – to jest ostatni człowiek, którego można winić za tę historię

- zakończył dziennikarz „Przeglądu Sportowego”.

Poruszając się ciągle w sferze domysłów, można zastanawiać się, na ile David Balda próbował Senicy pomóc, a na ile zaszkodził jej podczas dziewięciu miesięcy swojej pracy. Pewne jest jednak to, że jest to człowiek spoza wrocławskiego środowiska, nie znający także perspektywy ekstraklasowej „z przedniego siedzenia”. W Polsce otrzymał szansę w II lidze, ale musiały istnieć jakieś powody, dla których nie kontynuowano z nim współpracy w roli dyrektora sportowego. Jak poradzi sobie w Śląsku? Los pokaże, haczyków jest jednak więcej niż mogłoby się wydawać…