Którym piłkarzom Śląska wygasają umowy?

W tym momencie już naprawdę niewiele dzieli 32-latka od przekroczenia bariery 100 punktów w klasyfikacji kanadyjskiej w barwach Śląska. A przypomnijmy, że Słowak już jest przecież najskuteczniejszym obcokrajowcem w barwach WKS-u. Drugiego Marko Paixao wyprzedza aż o 24 trafienia. Jednocześnie obok osiągnięć i wyczynów kibice oraz eksperci często zarzucają pomocnikowi, że w wielu meczach po prostu znika z boiska i zalicza spotkania, w których jest cieniem samego siebie. Owszem, ustrzelił dublet przeciwko Wiśle Płock (3:1) oraz otworzył błyskawicznie wynik meczu w Niecieczy (3:4), ale w ostatnich spotkaniach Słowak był cieniem samego siebie i obrazem piłkarza, do którego po części we Wrocławiu zdążyliśmy przywyknąć. Nieprzewidywalny, chimeryczny, ale z drugiej strony potrafiący odnaleźć się w najbardziej niespodziewanych momentach. Czy Pich zasłużył na przedłużenie umowy ze Śląskiem?

WALDEMAR SOBOTA

• Wiek: 34 lata
• W Śląsku od: 31 lipca 2020 (*drugi pobyt w klubie)
• Poprzedni klub: FC St. Pauli (Niemcy)
• Bilans w Śląsku: 163 mecze; 20 goli; 25 asyst

„Gdzie podział się dawny Waldek Sobota?” – spytają pewnie niektórzy kibice Śląska. Odpowiedzi na te pytanie niestety nie zna chyba nikt, oprócz samego zawodnika. Wydaje się, że mistrz Polski ze Śląskiem nie tak wyobrażał sobie powrót z zagranicznych wojaży do klubu, z którym przeżył wiele niezapomnianych chwil i sukcesów. A przypomnijmy tylko, że w ostatnim sezonie pobytu we Wrocławiu, czyli edycji 2012/13, potrafił wykręcić bardzo obiecujące statystyki (5 goli i 7 asyst). Dobrą grą zapracował sobie na transfer do belgijskiego Club Brugge, gdzie jednak przepadł i musiał ratować się najpierw wypożyczeniem, a później definitywnym transferem do niemieckiego FC St. Pauli, występującego na poziomie 2. Bundesligi. Sobota nieco wyprzedził trend z powracającymi do ekstraklasy zasłużonymi zawodnikami w letnim okienku transferowym, bo do Śląska powrócił przed edycją 2020/21. I rzeczywiście początkowo fani mogli mieć nadzieję, że powrócił stary i dobry zawodnik, który zawsze „robił wiatr” w szeregach rywala. Zwiastowały to szczególnie trzy pierwsze kolejki sezonu, w których 18-krotny reprezentant Polski strzelił gola i zanotował 2 asysty. Później było już jednak tylko gorzej, a za kadencji trenera Magiery 34-latek tylko dwukrotnie dostał szansę na zaprezentowanie umiejętności w pełnym wymiarze czasowym. Choć trzeba podkreślić, że wystąpił w 4 meczach eliminacji do LKE, a w rewanżowym starciu z Paide (2:1) zanotował nawet asystę. Po inauguracji ekstraklasy przeciwko Warcie (2:2) był kontuzjowany i powrócił na końcówkę derbów przeciwko Zagłębiu (2:1). Mieliśmy nadzieję, że zwiastunem jego powrotu do formy będzie dobry występ w sparingu przeciwko GKS-owi Tychy, w którym najpierw asystował przy bramce Caye Quintany, a później sam wpisał się na listę strzelców. Niestety, było to tylko marne złudzenie. Po derbowej wygranej Sobota 4 następne spotkania przesiedział na ławce, a w trzech kolejnych starciach zaliczył łącznie 52 minuty. Z dobrej strony pokazał się w Szczecinie (1:2), a w dwóch ostatnich meczach zakręcił się wokół godziny gry. Ciągle jednak po jego występach pozostaje niesmak, a ten transfer wskazywany jest przez niejednego eksperta jako najgorszy powrót do ekstraklasy ostatnich lat. Przeciętność, brak wybijania się umiejętnościami indywidualnymi i mało liczb - ot, cały Waldemar Sobota ostatnich miesięcy.

MATUS PUTNOCKY

• Wiek: 37 lat
• W Śląsku od: 1 lipca 2019r.
• Poprzedni klub: Lech Poznań (Polska)
• Bilans w Śląsku: 65 meczów; 82 wpuszczone gole; 13 czystych kont

Nie bez kozery o Śląsku od niedawna można usłyszeć, że ma dwóch najrówniejszych i będących na tym samym poziomie golkiperów. Posiadanie w swoich szeregach Matusa Putnockiego i Michała Szromnika to marzenie niejednego z trenerów ekstraklasowego klubu. Słowak wyrabiał sobie nazwisko w naszej lidze głównie w niebieskich barwach, bo rozpoczął w Ruchu Chorzów, by później przenieść się do Lecha Poznań. Już w tamtych zespołach rzucała się w oczy umiejętność, o którą nie sposób zahaczyć, mówiąc o specyfice gry tego bramkarza. Jako jeden z nielicznych dosyć często bronił uderzenia z 11. metra. We wspomnianych wcześniej klubach popisał się trzema takimi interwencjami i nie inaczej było w Śląsku. Najpierw obronił rzut karny wykonywany przez Marko Vejinovicia z Arki Gdynia, który jednak dobił swój strzał, a Arka zwyciężyła 2:1. Pozostałe dwie obronione „jedenastki” to już poprzedni sezon i zatrzymanie Sergiu Hanki w starciu z Cracovią (3:1) oraz Felicio Browna Forbesa, co poskutkowało zahamowaniem rozpędzonej Wisły Kraków (1:1). Prawie każdy kolejny tydzień obfitował w mniejsze lub większe popisy bramkarza ze Słowacji, jak chociażby w bezbramkowym spotkaniu z Wisłą Płock, gdzie momentami Słowak interweniował w sytuacjach, które po prostu musiały skończyć się golem.