Gdzie powędrowali mistrzowie Polski?

Ostatnio informowaliśmy, czym obecnie zajmują się zawodnicy, którzy w 2012 roku sięgnęli ze Śląskiem po mistrzostwo kraju. Tym razem sprawdziliśmy, jak przebiegły ich piłkarskie kariery po tym, jak z różnych powodów ich drogi z Wojskowymi się rozchodziły. Poniżej wybraliśmy 11 graczy, których historie były według nas najciekawsze.

Rok Elsner

Zawodnik, który przesądził o losach tytułu. Jego przygoda w Śląsku zakończyła się po przyjściu Stanislava Levego, który nie stawiał na niego i nie chciał, by klub przedłużył kontrakt ze Słoweńcem. Po odejściu z WKS-u grał w dziewięciu klubach, w ośmiu krajach, w tym dwóch azjatyckich. Spędzał w nich maksymalnie półtora sezonu. Ostatnim przystankiem w karierze był Oman. Pół roku później zakończył on swoją bogatą i ciekawą karierę. Jest to najbardziej utytułowany zawodnik po odejściu z WKS-u wraz z Łukaszem Gikiewiczem i Tadeuszem Sochą.

• Kariera (od dołączenia do Śląska): Śląsk Wrocław -> Aris Saloniki (Grecja) -> FK Haugesund (Norwegia) -> FC Energie Cottbus (Niemcy) -> Olimpia Grudziądz -> Hunan Billows (Chiny) -> Bez Klubu -> NK Domzale (Słowenia) -> Bez klubu -> FK Zeljeznicar (Bośnia i Hercegowina) -> Bez Klubu -> NK Triglav Kranj (Słowenia) -> Al-Nasr Salala (Oman)
• Tytułu (Od odejścia ze Śląska): Puchar Brandenburgii 2014/2015, Puchar Słowenii 2016/2017, Puchar Bośni i Hercegowiny 2017/2018

Cristian Omar Diaz

Diaz odszedł z klubu po sezonie 2012/2013. Argentyńczyk zmieniał otoczenie równie szybko jak Rok Elsner. Po odejściu z Wrocławia wrócił do Ameryki Południowej, gdzie grał w siedmiu różnych klubach. W ojczyźnie były to drużyny z niższych lig. Na sam koniec kariery trafił jeszcze na Dominikanę. Niedawno wrócił do Polski – informowaliśmy o tym TUTAJ.

• Kariera: Śląsk Wrocław -> Bez klubu -> Real Potosi (Boliwia) -> CD San Jose (Boliwia) -> CD Moron (Argentyna) -> CSD San Jorge (Argentyna) -> Concepcion FC (Argentyna) -> CA Mitre (Argentyna) -> AC San Martin (Argentyna) -> Bez klubu -> Atlantico FC (Dominikana)
• Tytuły: Brak

Jarosław Fojut

Kariera, która mogła się potoczyć zdecydowanie inaczej. Na kilka miesięcy przed mistrzostwem Polski, Śląsk oraz Celtic Glasgow poinformowały, że szkocki klub podpisał umowę z Fojutem. Legendarny klub skorzystał z prawa Bosmana, które umożliwia zawodnikowi podpisać kontrakt z nowym pracodawcą na pół roku przed końcem kontraktu. Następnie w kwietniowym meczu przeciwko Lechii obrońca dostał kontuzji kolana – przez to transfer do "The Bhoys" upadł. Po sezonie Fojut odszedł z Wrocławia, a dopiero pół roku później podpisał kontrakt z norweskim Tromso. Następnie w końcu udało mu się trafić do Szkocji, jednakże było to „tylko” Dundee United. Po trzech latach za granicą wrócił do Polski, gdzie zagrał jeszcze w trzech klubach. W 2021 roku skończył karierę.

• Kariera: Śląsk Wrocław -> bez klubu -> Tromso IL (Norwegia) -> Dundee United (Szkocja) -> Pogoń Szczecin -> Wisła Płock -> Stal Rzeszów
• Tytuły: Brak  

Piotr Ćwielong

Ćwielong odszedł po najlepszym sezonie w barwach WKS-u, w którym zdobył osiem goli i dwie asysty. Następnym przystankiem w jego karierze była 2. Bundesliga w barwach VFL Bochum. Po trzech sezonach wrócił na chwilę do Polski, jako zawodnik Ruchu Chorzów. Następnie z powrotem przeniósł się do Niemiec, lecz zagrał tylko pięć spotkań dla drużyny Magdeburga. Po sezonie wrócił do Polski. Niestety, poważna kontuzja praktycznie skończyła karierę „Pepe”. W sezonie 2018/2019 nie zagrał ani jednego meczu na szczeblu centralnym. Do grania wrócił dopiero w III lidze, notując przy tym świetne liczby – strzelił 30 goli w 61 spotkaniach dla LKS-u Goczałkowice-Zdrój.

• Kariera: Śląsk Wrocław -> VFL Bochum (Niemcy) -> Ruch Chorzów -> FC Magdeburg (Niemcy) -> GKS Tychy -> Bez klubu -> LKS Goczałkowice-Zdrój  
• Tytuły: Puchar Saksonii-Anhalt 2016/2017

Marian Kelemen

Rozegrał ponad 400 meczów w karierze, ale bramkę zdobył tylko jedną. Słowacki bramkarz nie tylko tym zapisał się w historii WKS-u, bez wątpienia jest jednym z najlepszych zawodników, jacy grali dla Śląska od powrotu do Ekstraklasy. Po tym, jak nie przedłużył kontraktu z Wojskowymi, przez prawie rok był bez klubu. Znalazł go dopiero w kwietniu 2015 roku, kiedy trafił do czeskiego FK Pribram. Pół roku później grał już na Słowacji. W 2016 roku z powrotem był już w Polsce – podpisał kontrakt z Jagiellonią Białystok, która była jego ostatnim piłkarskim klubem w życiu.

• Kariera: Śląsk Wrocław -> Bez klubu -> FK Prirbam (Czechy) -> Zemplin Michalovce (Słowacja) -> Jagiellonia Białystok
• Tytuły: Brak

Johan Voskamp

Najlepszy strzelec Śląska w sezonie 2011/2012 biorąc pod uwagę wszystkie rozgrywki (dziewięć bramek), a razem z Piotrem Celebanem najlepszy w Ekstraklasie (obaj strzelili sześć goli). W następnym sezonie rozegrał tylko 12 spotkań, ani razu nie trafiając do siatki. Po rozwiązaniu kontraktu z wrocławianami za porozumieniem stron wrócił do Sparty Rotterdam. Pierwsze dwa sezony miał udane, lecz ostatni, trzeci, był do zapomnienia. Odszedł z drużyny, lecz pozostał w II lidze holenderskiej. Jego nowym zespołem został Waalwijk - tam także prezentował się przyzwoicie – w 61 meczach ligowych strzelił 22 gole. W 2018 roku skończył profesjonalne granie.

• Kariera: Śląsk Wrocław -> Sparta Rotterdam (Holandia) -> RKC Waalwijk (Holandia)
• Tytuły: Mistrzostwo II ligi holenderskiej

Dariusz Pietrasiak

Podstawowy obrońca WKS-u w sezonie mistrzowskim, więcej spotkań z defensorów zagrał wtedy tylko Piotr Celeban. Kontrakt Pietrasiaka obowiązywał do końca sezonu 2012/2013, jednakże Śląsk rozwiązał z nim umowę jeszcze w maju, gdy na jaw wyszły informacje, że był on zamieszany w ustawianie meczów w latach 2003-2005. Dwa miesiące po zdobyciu tytułu, w lipcu, podpisał kontrakt z izraelskim Maccabi Netanya, zagrał w nim dwa mecze, a we wrześniu… rozwiązał kontrakt. Od października był już zawodnikiem Podbeskidzia Bielsko-Biała. Spędził tam kilka sezonów. Ostatnim klubem w jego karierze było KSZO Ostrowiec.

• Kariera: Śląsk Wrocław -> Maccabi Netanya -> Podbeskidzie Bielsko-Biała -> Bez klubu -> KSZO Ostrowiec
• Tytuły: Brak

Dalbior Stevanovic

Pan „Plus meczu” odszedł ze Śląska w 2014 roku. Najpierw spędził dwa sezony w klubach występujących w rosyjskiej ekstraklasie, w których grał regularnie. Po tej przygodzie, przez kilka miesięcy był bez drużyny. Kolejnym przystankiem była ekstraklasa chorwacka, lecz tam zagrał tylko 13 meczów. Po jednym sezonie ponownie zmienił kraj – tym razem znalazł klub w Szwajcarii, czyli Servette FC występujące wtedy w II lidze. Karierę zakończył po występach w III ligowym Stade Nyonnais.

• Kariera: Śląsk Wrocław -> Torpedo Moskwa (Rosja) -> Mordovia Saransk (Rosja) -> Bez klubu -> Slaven Belupo (Chorwacja) -> Servette FC -> Stade Nyonnais (Szwajcaria, wyp.) -> Stade Nyonnais
• Tytuły: Brak

Waldemar Sobota

Przez lata najdrożej sprzedany piłkarz w historii Śląska. W trakcie sezonu 2013/2014 za milion euro przeniósł się do Club Brugge. W Belgii spędził tylko dwa sezony, aczkolwiek jego liczby wyglądały tam przyzwoicie – w 51 meczach zdobył sześć bramek i dołożył osiem asyst. Następnym krokiem w karierze było niemieckie St. Pauli, które kupiło go za kilkaset tysięcy euro. W barwach drużyny z Hamburga rozegrał 148 meczów w sześć sezonów. W porównaniu z poprzednikami jest to rzadkość, aby być w jednym klubie przez tak długi czas. W 2020 roku powrócił do Wrocławia, a dwa lata później zakończył swoją karierę.

• Kariera: Śląsk Wrocław -> Club Brugge (Belgia) -> St. Pauli (Niemcy, wyp.) -> St. Pauli -> Śląsk Wrocław
• Tytuły: Puchar Belgii 2014/2015

 Łukasz Gikiewicz

Kariera Łukasza jest zdecydowanie jedną z ciekawszych - był w aż 13 klubach odkąd odszedł ze Śląska, nigdzie nie spędzał więcej niż dwa sezony. Największe sukcesy odniósł w Jordanii, gdzie zdobył dwa trofea oraz zdobył koronę króla strzelców. Po kilkunastu latach tułaczki powrócił do Polski. Obecnie wciąż gra w piłkę - reprezentuje barwy IV ligowego KTS-u Weszło. Ostatnio pisaliśmy o wypowiedzi Gikiego.

• Kariera: Śląsk Wrocław -> Omonia Nikozja (Cypr) -> Toboł Kustanaj (Kazachstan) -> AEL Limassol (Cypr) -> Lewski Sofia (Bułgaria) -> Al-Wehda (Arabia Saudyjska) -> Ratchaburi FC (Tajlandia) -> BEC-Tero Sasana FC (Tajlandia) ->  Al-Faisaly SC (Jordania) -> Al-Batin FC (Arabia Saudyjska) -> Hajer FC (Arabia Saudyjska) ->  FCSB (Rumunia) -> Al-Faisaly SC (Jordania) -> East Riffla Club (Katar) -> Chennaiyin FC (Indie)
• Tytuły: Mistrzostwo Jordanii 2016/2017, Puchar Jordanii 2016/2017, Superpuchar Jordanii 2017/2018, Superpuchar Jordanii 2020, król strzelców jordańskiej ekstraklasy 2017/2018

Rafał Gikiewicz

Rafał zwiedził zdecydowanie mniej państw niż jego brat. Zdecydowaną większość kariery spędził w klubach niemieckich. Pierwszym był Eintracht Braunschweig z 2. Bundesligi. Po dwóch udanych sezonach za milion euro przeszedł do SC Freiburg, które występowało w najwyższej klasie rozgrywkowej. W kolejnych trzech sezonach reprezentował Union Berlin. Ostatnim klubem, w jakim grał dla naszych sąsiadów, był FC Augsburg. Łącznie rozegrał ponad 200 meczów na niemieckich boiskach, w tym 126 w Bundeslidze. Przez pierwsze pół roku sezonu 2023/2024 był w Turcji, a od zimy jest zawodnikiem Widzewa Łódź. Jego ostatnią wypowiedź dla naszej redakcji znajdziecie TUTAJ

• Kariera: Śląsk Wrocław -> Eintracht Braunschweig -> SC Freiburg -> Union Berlin -> FC Augsburg -> MKE Ankaragucu -> Widzew Łódź
• Tytuły: Brak