Wrocławianie wycofani z rozgrywek ligowych (HISTORIA ŚLĄSKA)

Historia Śląska Wrocław sięga już prawie 80 lat. W dziejach klubu mogliśmy oglądać wspaniałe momenty z udziałem piłkarzy, ale również te kryzysowe okresy, gdzie np. Trójkolorowi występowali na trzecim poziomie rozgrywkowym. Dziś cofniemy się do lat 1953 i 1954, w którym dość zaskakująco wrocławski klub, noszący wówczas nazwę OWKS Wrocław, został wycofany z rozgrywek ligowych. Jak do tego doszło i jakie były przyczyny tej decyzji (oficjalne i nieoficjalne)? 

ROZKAZ MINISTRA OBRONY NARODOWEJ 

W roku 1953 Okręgowy Wojskowy Klub Sportowy Wrocław występował w III lidze - zwanej ligą międzywojewódzką (wrocławsko-opolską) i zakończył sezon na trzecim miejscu. Trójkolorowi chcieli jak najszybciej wrócić do wyższej klasy rozgrywkowej, do której rok wcześniej uzyskali awans, ale został on zabrany drużynie z powodu reorganizacji rozrywek i zmniejszenia liczby klubów w II lidze. Jednak ich plany musiały zostać przesunięte w czasie. Wszystko z powodu rozkazu Ministra Obrony Narodowej Konstantego Rokossowskiego z dnia 9 października 1953 roku w sprawie wycofania z rozgrywek ligowych wojskowych drużyn sportowych. W jego treści odnajdziemy cztery punkty, a bardziej rozkazy: 

1. W terminie do dnia 1 listopada 1953 r. wycofać z rozgrywek ligowych klas wojewódzkich i powiatowych w grach zespołowych i boksie wszystkie drużyny wojskowe z wyjątkiem drużyn Centralnego Wojskowego Klubu Sportowego. 

 

2. Dla drużyn wojskowych kół i klubów sportowych w konkurencjach piłka nożna, siatkówka, koszykówka, hokej na lodzie i boks zorganizować na szczeblu dywizji, okręgu i Wojska Polskiego długotrwałe mistrzostwa w tych konkurencjach i do udziału w zawodach dopuścić jedynie zawodników wojskowych. 

 

3. Szefowi Sztabu Generalnego zlikwidować etat drużyn gier sportowych w okręgowych klubach sportowych, a na to miejsce wprowadzić instruktorów poszczególnych dziedzin sportu, zmniejszając jednocześnie etat OWKS-ów z 49 na 12 ludzi. Jednocześnie do Centralnego Wojskowego Klubu Sportowego ściągnąć wszystkich czołowych sportowców Wojska Polskiego i w tym celu powiększyć etat Ośrodka Wyszkolenia Sportowego z 80 na 150 etatów. 

 

4. Reprezentowanie pionu wojskowego w rozgrywkach ligowych powierzyć Centralnemu Wojskowemu Klubowi Sportowemu.

Co spowodowało taką, a nie inną decyzję szefa MON? Według oficjalnych dokumentów i tłumaczeń, które odnajdziemy w przytoczonym rozkazie, przyczyn było kilka: 

• udział wojskowych zespołów w rozgrywkach ligowych zaczął negatywnie wpływać na rozwój sportu w wojsku, 
• dowódcy poszczególnych szczebli zaczęli bardziej interesować się wynikami meczów niż sportem masowym organizowanym w jednostkach, 
• brak kontroli ze strony aparatu partyjno-politycznego, który doprowadzi do "niezdrowych" stosunków pomiędzy wojskowymi a cywilnymi klubami sportowymi, 
• w celu zajęcia jak najlepszego miejsca w lidze, zaczęto powoływać do odbycia służby wojskowej przed terminem czołowych sportowców cywilnych zrzeszeń sportowych. 

Natomiast w tamtym okresie mówiono też o jednej sprawie, która mogła mieć znaczenie na przytoczony wyżej rozkaz. Był nim brak wyraźnego sukcesu Centralnego Wojskowego Klubu Sportowego (dziś Legia Warszawa). Dodatkowo w 1953 roku wicemistrzostwo Polski zdobył OWKS Kraków, co nie za bardzo spodobało się władzom Ludowego Wojska Polskiego (okręgowy klub osiąga lepszy wynik niż centralny). 

CO STAŁO SIĘ Z PIŁKARZAMI OWKS-u WROCŁAW? 

Cała wrocławska drużyna piłkarska została skierowana do 10. Pułku Łączności Śląskiego Okręgu Wojskowego, który stacjonował na wrocławskich Sołtysowicach. Kierownikiem zespołu został porucznik Józef Derżecki, a wówczas w OWKS-ie Wrocław występowali m.in. Maks Wanczura, Stanwisła Lasota, Tadeusz Rusin, czy Joahim Szymczak. 

Trójkolorowi do rozgrywek ligowych wrócili dość szybko, bo już w 1955 roku, ale pod nową już nazwą klubu - CWKS Wrocław. W III lidze zajął 4. miejsce w tabeli, a już rok później wrocławianom udało się awansować już na zaplecze Ekstraklasy.